Pierwiastki niezbędne do życia
Azot stanowi składnik niektórych koenzymów, barwników fotosyntetycznych oraz fitohormonów. Niedobór azotu w diecie człowieka powoduje zahamowanie procesów życiowych, jak na przykład: wychudzenie, osłabiony wzrost, ogólne osłabienie, obrzęki, brak apetytu, zmiany skórne oraz choroby wątroby. Z kolei niedobór azotu u roślin powoduje zahamowanie wzrostu oraz szybsze kwitnienie, jak również owocowanie, co zachodzi kosztem mniejszych plonów. Z kolei liście są małe i żółkną. Fosfor jest to pierwiastek, który stanowi składnik kwasów nukleinowych, składnik związków przenoszących energię, jak również składnik niektórych białek. U człowieka jest niezbędny do prawidłowych skurczy mięśni, do prawidłowej pracy neuronów, jak również stanowi ważny składnik kości oraz zębów. Niedobór fosforu z kolei doprowadza do zaburzeń metabolizmu, łamliwości kości, zniekształceń kości, zgrubień stawów, jak również braku apetytu. Ponadto prowadzi do zwiększonej nerwowości oraz do próchnicy zębów. Fosfor w roślinach magazynowany jest w nasionach w postaci fityny. Z kolei niedobór fosforu u roślin powoduje: zahamowanie wzrostu liści oraz łodyg, opóźnienie kwitnienia, opóźnienie owocowania, degenerację nasion oraz matowienie liści. Siarka jest pierwiastkiem, który stanowi składnik takich aminokwasów, jak: metionina oraz cysteina. Ponadto stanowi składnik enzymów oraz koenzymów. Siarka również wchodzi w skład niektórych cukrów, jak również bierze udział w procesach oddechowych komórki. Siarka ogólnie wchodzi w skład większości białek, które są wytwarzane przez komórki naskórka, komórki budujące włosy oraz komórki budujące paznokcie.
Siarka jest pierwiastkiem biogennym, który między innymi wchodzi w skład wielu hormonów oraz witamin. Odpowiada za właściwe nawilżenie oraz za właściwe natłuszczenie skóry. Niedobór siarki powoduje osłabiony wzrost, zahamowany wzrost oraz zahamowaną równowagę ustrojową. Z kolei u roślin niedobór tego pierwiastka powoduje: zaburzenia biosyntezy chlorofilu, zahamowanie wzrostu, niewielkie liście z czerwonymi żyłkami oraz bladozielony kolor liści. Wapń w organizmie żywym pełni funkcję, która polega na zmniejszeniu przepuszczalności błon komórkowych oraz na obniżeniu stopnia uwodnienia cytoplazmy. Stanowi przekaźnik w sygnalizacji komórkowej. Ponadto jest zasadniczym budulcem kości oraz zębów. Wapń również wiąże się z niektórymi białkami. Co więcej, stanowi jeden z czynników krzepnięcia krwi, a także bierze udział w biosyntezie hormonów. Jest to niezbędny składnik do prawidłowego funkcjonowania takich układów, jak: układu mięśniowego oraz układu nerwowego. Niedobór tego pierwiastka powoduje: łamliwość oraz zniekształcenia kości, choroby zębów, zgrubienia stawów, zaburzenia metaboliczne, zaburzenia krzepnięcia krwi, zaburzenia funkcjonowania układu mięśniowego, zaburzenia układu nerwowego oraz utrata apetytu. Potas z kolei jest makroelementem, który spełnia takie funkcje, jak: regulacja równowagi osmotycznej, regulacja gospodarki wodno-eliktrolitowej komórki, zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych oraz podwyższenie stopnia uwodnienia cytoplazmy. Co więcej, stanowi podstawowy kation płynów tkankowych, jak również podstawowy kation wewnątrzkomórkowy.